Πολύ πριν τα χρόνια των μνημονίων, στα χρόνια του «εκσυγχρονισμού» και των παχιών αγελάδων εισήχθη με τις απαραίτητες φυσικά τυμπανοκρουσίες η έννοια του επικουρικού εργαζομένου στο χώρο της δημόσιας υγείας.
Η ιδέα ήταν απλή.
Προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι άκρως επείγουσες ανάγκες ενός νοσοκομείου ή ενός κέντρου υγείας αρχικά σε άγονη περιοχή, επιλέχθηκε η άμεση πρόσληψη από τους φορείς αυτούς για γιατρό ή εργαζόμενο κάποιας άλλης ειδικότητας με σύμβαση ενός έτους, χρόνος υποτίθεται επαρκής μέχρι να υλοποιηθούν οι κανονικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, που λόγω της γνωστής γραφειοκρατίας είναι χρονοβόρες. Η μισθοδοσία των ανθρώπων αυτών επιβαρύνει τον προϋπολογισμό του εκάστοτε φορέα και όχι τον κρατικό κορβανά.
Αυτό φυσικά, από τότε και μέχρι τις μέρες μας με την οικονομική κρίση και την επιτροπεία της χώρας μας να επισκιάζει τα πάντα, από εξαίρεση και κατάσταση εκτάκτου ανάγκης έγινε κανόνας για όλα τα νοσοκομεία της χώρας. Προσλήψεις κανονικές έχουν πάψει να γίνονται ή γίνονται με το σταγονόμετρο ενώ οι εκροές εργαζόμενων από το σύστημα λόγω συνταξιοδότησης δημιουργούν πελώρια κενά.
Οι επικουρικοί εργαζόμενοι δηλαδή οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι έρχονται να καλύψουν τα μεγάλα κενά και τις πολυποίκιλες ανάγκες στο χώρο της δημόσιας περίθαλψης. Ο αριθμός αυτών των συμβασιούχων σήμερα πέρα από τους αντίστοιχους γιατρούς που είναι χιλιάδες, ξεπερνά τους 1200 στο σύνολο της επικράτειας, ενώ στο νοσοκομείο Αγρινίου υπηρετούν 9 εργαζόμενοι με τέτοιες συμβάσεις.
Το υπουργείο Υγείας αντιλαμβανόμενο ότι είναι μια λύση που κάπως μπαλώνει τα προβλήματα αποφάσισε μιας και δημοσιονομικά δεν του στοιχίζει τίποτα να δίνει συνεχώς διάφορες παρατάσεις στους συμβασιούχους αυτούς. Έτσι με τον τελευταίο νόμο που ψηφίστηκε στις αρχές Αυγούστου για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, έδωσε μια ακόμη παράταση 15 μηνών στους σύγχρονους αυτούς εργασιακούς ομήρους χωρίς να βάζει κανένα όρο και καμία προϋπόθεση. Με άλλα λόγια γίνεται αυτόματη ανανέωση των συμβάσεων αυτών αρκεί φυσικά να συμφωνούν οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι και κανένας άλλος.
Εδώ όμως έρχεται για ακόμη μια φορά η διοίκηση του νοσοκομείου Αγρινίου να πρωτοτυπήσει αυτοσχεδιάζοντας και σε αυτό το θέμα αγνοώντας επιδεικτικά το σχετικό θεσμικό πλαίσιο που υπάρχει. Αποφάσισε λοιπόν, και έστειλε επιλεκτικά και όχι στο σύνολο των προϊσταμένων που έχουν τέτοιους εργαζόμενους σχετικά χαρτιά ρωτώντας να απαντήσουν για την αναγκαιότητα ή όχι αυτών των υπαλλήλων.
Αλγεινή εντύπωση μας κάνει γιατί παρακάμπτει ακόμη και την κυβερνητική επιλογή επιδιώκοντας να στείλει μια ώρα γρηγορότερα κάποιους εργαζόμενους στην κόλαση της ανεργίας αν και εφόσον κάποιος από τους εν λόγω προϊσταμένους εισηγηθεί αρνητικά για την αναγκαιότητα της ύπαρξής τους.
Αυτές οι πρακτικές εκτός του ότι είναι παράνομες, είναι επίσης δηλωτικές του αυθαίρετου τρόπου που έχει επιλέξει η διοίκηση να κουμαντάρει το νοσοκομείο μας σαν να είναι ιδιοκτησία της.
Εμείς από τη μεριά μας όχι μόνο καταγγέλλουμε τη πρακτική αυτή αλλά θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό να υπερασπίσουμε το ιερό δικαίωμα της εργασίας αυτών των ανθρώπων ως έχουμε υποχρέωση.
ΑΓΡΙΝΙΟ 5-9-2017
