Συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας. Καταγράφουμε την καθημερινότητα των λιγοστών κτηνοτρόφων της ελληνικής υπαίθρου. Η ορεινή κτηνοτροφία ανέθρεψε γενιές και γενιές και σήμερα εξαφανίζεται. Η ανάγκη για βιωσιμότητα της ορεινής πατρίδας και η υποστήριξη των νέων που επιθυμούν να μείνουν πίσω για να ασχοληθούν με την πατροπαράδοτη Ελλάδα είναι απαραίτητη όσο ποτέ.
Στη Συκιά Εμπεσού Αιτωλοακαρνανίας, συναντήσαμε τον Θανάση, κτηνοτρόφο από γενιά σε γενιά, ο οποίος μας μιλά για το επάγγελμά του, καθώς και τους προβληματισμούς του για την ερημοποίηση της υπαίθρου και την ανάγκη υποστήριξης της παραδοσιακής ορεινής κτηνοτροφίας.
ΕΠΠΙ-ΔΡΟΥΜΕ ΑΜΚΕ
